Okno życia – co to jest? Gdzie się znajduje?
Okno życia to bezpieczne miejsce, w którym można pozostawić nowonarodzone dziecko. W całej Polsce działa wiele takich punktów. Warto zaznaczyć, że okno zapewnia dziecku komfortowe warunki, a opiekunom pełną anonimowość. Warto zapoznać się z najważniejszymi informacjami na temat okien życia.
Czym jest okno życia i jak działa?
Okna życia dają młodym rodzicom możliwość przekazania swojego dziecka w bezpieczne i pewne ręce, jeżeli nie mają oni możliwości, albo nie chcą sami go wychować. Opiekunowie muszą tylko otworzyć specjalne drzwi z zewnątrz i umieści w wyznaczonym miejscu dziecko. Miejsce jest bardzo dobrze ogrzewane i wentylowane, więc dziecko będzie w nim bezpieczne. Niemowlę nie spędzi tam wiele czasu, ponieważ, gdy tylko zostanie otwarte, osoby za nie odpowiedzialne są zaalarmowane poprzez dyskretny alarm.
Warto także zaznaczyć, że pozostawienie dziecka w oknie życia nie ma żadnej prawnej konsekwencji dla rodziców. Miejsca te są w pełni anonimowe i nikt nie musi się tłumaczyć ze względu na swoje decyzje. Bardzo często jednak rodzice pozostawiają listy, w których tłumaczą swoje decyzje lub przynajmniej ujawniają imię malucha.
Okna życia najczęściej znajdują się w kościołach, klasztorach czy domach samotnej matki, czyli w miejscach z natury bezpiecznych.
Historia okien życia
Pierwsze w historii okno życia powstało 1198 toku w Rzymie. W tym czasie wiele samotnych kobiet będących w trudnych sytuacjach materialnych wyrzucało swoje dzieci do Tybry. Dzięki podjętej inicjatywie noworodki były ratowane. Z czasem idea rozszerzyła się po całej Europie. Jednak co ciekawe nie wszędzie okna życia są mile widziane.
W Polsce pierwsze takie miejsce zostało utworzone w marcu 2006 roku w Krakowie u sióstr nazaretanek. Najczęściej do okien życia trafiają noworodki kilka dni po narodzinach. Jednak sporadycznie rodzice umieszczają tam także trochę starsze dzieci (najstarsze miało dwa lata).
Okna życia w Polsce
W Polsce do tej pory utworzono 65 okien życia. Znajdują się one w największych miastach, a także w mniejszych miejscowościach. Ich pełna lista jest dostępna na stosownych stronach Internetowych, a o każdym takim oknie życia robi się głośno, gdy umieszczony w nich jest jakiś maluch. Znajdują się one w: Bielsku – Białej, Bydgoszczy, Chojnicach, Częstochowie, Elblągu, Ełku, Gdański, Gliwicach, Gnieźnie, Głogowie, Goleniowie, Gorzowie Wielkopolskim, Grudziądzu, Jastrzębiej – Zdroju, Kaliszu, Kartuzach, Katowicach, Kętrzynie, Kielcach, Kłodzku, Koszalinie, Krakowie, Kutnie, Legionowie, Legnicy, Łomży, Łodzi, Nowym Sączu, Olsztynie, Ostrowie Wielkopolskim, Ostrzeszowie, Pabianicach, Piekarach Śląskich, Płocku, Piotrkowie Trybunalskim, Poznaniu, Radomiu, Rzeszowie, Sandomierzy, Sopocie, Sosnowcu, Suwałkach, Starogardzie, Szczecinie, Świdnicy, Tarnobrzegu, Tarnowie, Toruniu, Warszawie, Wieluniu, Włocławku, Zamościu, Zielonej Górze, a także w Żorach.
Do tej pory w oknach życia w Polsce pozostawiono ponad 110 maluchów.
Okna życia to bezpieczna alternatywa dla pozostawiania dzieci na śmietnikach, w laskach i innych niebezpiecznych miejscach. Niestety mimo wzrastającej świadomości społecznej takie sytuacje wciąż się zdarzają. Matki mogą także zrzec się praw rodzicielskich w szpitalach i tam pozostawić swoje niemowlę. Jednak nie każdy ma taką odwagę. Warto zaznaczyć, że dzieci pozostawione w oknach życia w pierwszej kolejności są poddawane badaniom, a następnie trafiają do pogotowia opiekuńczego i do nowych opiekunów.
