Więź prenatalna – czym jest i jak ją rozwijać?

Relacja dziecka z rodzicami powstaje już na długo przed urodzeniem. Więź prenatalna to interakcja matki i ojca z dzieckiem, które znajduje się jeszcze w łonie. Psychologia prenatalna podkreśla, że dziecko będąc w brzuchu słyszy dźwięki, odbiera wrażenia pochodzące z zewnątrz. Jak od samego początku zbudować bliską więź z dzieckiem i dbać o jego rozwój?

Czym jest więź prenatalna?

Wieź prenatalna to różnego rodzaju emocje, komunikaty i działania, które wykonują przyszli rodzice w kierunku jeszcze nienarodzonego dziecka. Ma to na celu budowanie głębokiej relacji, stymulowaniu rozwoju płodu oraz oswajanie się z rolą mamy i taty. Psychologia prenatalna podkreśla, że na etapie ciąży dbanie o dziecko to przede wszystkim dbanie o samopoczucie i zdrowie mamy, ale równie ważne są emocje taty. Rodzina to jednostka społeczna, która w wielu sytuacjach funkcjonuje jak jeden organizm. Dlatego negatywne odczucia, stres, przygnębienie, choroby jednego z członów epatują na resztę. Ciąża to dobry czas dla rodziców, aby zbliżyć się do siebie, znaleźć czas na wspólne rozmowy, a może nawet wyjechać gdzieś we dwoje. To również dobry okres na wyznaczenie priorytetów, celów i swoich projekcji na temat wychowania dziecka.

Jak już w ciąży wspierać rozwój dziecka?

Jakie działania podjąć, aby budować więź prenatalną ze swoim dzieckiem? Już na etapie życia płodowego dziecko jest istotą inteligentną i odczuwającą emocje. Jego uszy reagują na dźwięki, potrafi rozpoznać głos mamy i taty, odczuwa też zmiany światła. Komunikacja składająca się z pozytywnych bodźców jest niezbędna dla rozwoju poznawczego, a także dobrego samopoczucia płodu. Wiele badań wykazało, że dziecko, które rozwija się w środowisku, w którym występuje wiele zewnętrznych bodźców, takich jak muzyka, rozmowy, aktywność fizyczna matki, interakcje między rodzicami, rodzą się z bardziej ukształtowanym układem nerwowym. Badania USG wykazały, że płód reaguje większą ilością ruchów podczas słuchania muzyki, zwłaszcza muzyki klasycznej, kiedy słyszy głos matki. Dziecko, dzięki aktywnie rozwijanej więzi prenatalnej czuje się częścią rodziny jeszcze w łonie matki. Tak zaopiekowane dziecko ma szansę być po narodzinach spokojniejsze, bardziej kreatywne i po prostu szczęliwe.

Rola taty w budowaniu więzi prenatalnej

Mimo, że to kobieta nosi pod sercem dziecko rola obojga rodziców jest niezwykle ważna w budowaniu relacji i rozwoju dziecka. Dotyk brzucha jest bardzo ważny, bo dzieci intuicyjnie przybliżają się do ciepłego punktu, który wywołuje położenie dłoni blisko maluszka. Zarówno mama jak i tato powinni często w taki sposób dawać znak dziecku o swojej obecności. Badania dowiodły, że dzieco w brzuchu może nawet lepiej i wyraźniej słyszeć głos taty, ze względu na niższy tembr głosu męskiego. Rozmowy z ojcem mają pozytywny wpływ na rozwój inteligencji i słuchu w dalszych miesiącach, już po narodzinach.

Czytaj też: Emocjonalne przygotowanie na dziecko – porady psychologów