Kiedy dziecko zaczyna bawić się samodzielnie?
Rodzice małych dzieci wiedzą, że początkowe lata ich życia wymagają wiele czasu spędzonego razem. Jest to absorbujące i dość męczące zajęcie, dlatego wielu osób czeka, kiedy dziecko będzie potrafiło bawić się samodzielnie. Kiedy następuje okres, że dziecko potrafi samo zająć się zabawkami i sobą?
Samodzielna zabawa dziecka bez udziału rodziców
Często rodzice kupują dziecku określony typ zabawek mając nadzieję, że bawienie są nią zajmie im czas na dłużej. Niestety malutkie dzieci i tak potrzebują obecności i interakcji z rodzicami, kiedy ten stan rzeczy się zmieni? Aktualnie dzieci mają mnóstwo zabawek w domu, którymi wcale nie chcą się bawić lub nie umieją poświęcić im uwagi. Kilkuletnie dzieci nie potrzebują dużej ilości zabawek, najważniejsza jest dla nich uwaga oraz obecność opiekuna. Naszym pociechom bardziej zależy na aktywnym udziale mamy lub taty w zabawie niż na najnowszym modelu, najbardziej atrakcyjnej zabawki. Rozumiemy jednak, że każdy rodzic potrzebuje czasu dla siebie i marzy o tym, żeby dziecko umiało bawić się same ze sobą, nawet na kilka minut.
Jak nauczyć dziecko samodzielnej zabawy?
Rodzice bardzo wyczekują czasu kiedy dziecko zacznie samodzielnie bawić się zabawkami i organizować sobie swój czas. Dziecko do 2 lat potrzebuje obecności i opieki oraz uwielbia czas który spędza z mamą i tatą. Niektórym dzieciom bawienie się w samotności może sprawiać ogromną trudność, która może być ponad jego możliwości. W zdolności do samodzielnej zabawy muszą być spełnione odpowiednie przesłanki, dziecko musi być gotowe na to, aby skupić swoją uwagę na wykonywanej czynności. Z wiekiem okres skupienia będzie się wydłużał, zależy to oczywiście również od wrażliwości układu nerwowego każdego malucha. Do 3 roku życia uwaga dziecka często jest rozpraszana przez zmieniające się warunki otoczenia. Dzieci po skończeniu 3 lat potrafią skupić świadomie swoją uwagę na zabawie na kilka minut. Niemniej jednak bliska relacja z rodzicem pozwala budować w dziecku zapewnienie bezpieczeństwa, które z kolei jest niezbędnym elementem rozwoju.
